Eflatun Gönül Yansımaları

Ne bu yansımalar böyle eflatuni gönülden
Ya bu soyunup , dökünümleri niye yüreğimin
Yaprak mı döküyor kanat çırpışlarım yoksa
Ya neden bu inceden sızıları hücrelerimin

En nazenin ürperimlerim başucumda
Issız esmer zamanlarım yine mi'den

Berduş gezinimlerde ya düşlerim
Ben artık bir gider .... çook uzaklara
Bir gelirim

Köşekapmacalarda bulurum kendimi bir an
Susuz yaz filmleri düşer damlayıp gözümden
Bir serpinim kırılır damarlarımda
Ben yine yaşlarımla kalemime dönerim

Hatmi'leredir artık özlemlerim
Yağmurlaradır hasretlerim
Ve ağlamaya yenilişim ....
Yığılır en sığlarıma

Neden göğü yırtmadığıma şaşarım
Nasıl çözülmediğine ilmeklerimin

Bir noktalı ünlem çalar da kapımı
Ben ölmediğime ... bakar da giderim

Bir ağaç kovuğu çeker canım
Ya da bir kapı menteşesi paslı

Kilitleri söker de hayatımdan bir bir
Yüreğimi çöplüğe dökerim

Ne bu ağlamaya yeniliş
Sanki ilk kez(im)
Sanki ilk vuruyor bedenimi kurşunlar
İlk dağlanıyor damarlarım ölesi

Bu sanki ben değilim
Ben değil bu dokunuşlar
Bu sitemler ben değil

Ben ilk kez böyleyim
İlk kez bu ölüm
Bir eflatun ölmedeyim !