Efsane

Özlenen sevgi dillenmiş şairin yüreğinde. Sen ben ol, bende sen. Sevgi bu olmalı değil mi sevgili dost? İznin olursa, bir şiirimle yorumlamak istiyorum güzel eserini.

Biz Diyebilmek

Yaşanası bir sevda diledi gönlüm, Ben vardım da yanımda, Sen yoktun henüz. Hoş bir seda geldi sen diyarından, Ellerim cebimde seni aradım. Yürüdüm durdum, Arandım durdum, Söylendim durdum. Bir şiir gibi yaşansın, Ne olursa olsun, Asla ve asla, Ayrılık olmasın, Yalnızlık olmasın, Yaşansın diledim.

Soğuk, fırtına, karakış, Aradım seni, koştum, koştum, Derken yoruldum. Sonunda rastladım ela gözlüme. Sen, ben dedin durdun, Bense ben dedim durdum. Yorulduk, Ayrılık dedik, Çaresizlik dedik, Cahillik ettik. Tam elveda derken bir akşam vakti, Rüzgârla uçuşan şiirdi kucağımıza düşen, Galiba çareyi sonunda bulduk. Aşka anlatıyordu şiir, Okuduk, bir daha okuduk, güldük.

Diyordu ki şair; "Sen ben değil biz olmak lazım." Sevmek buymuş işte, Aynı güneşten ısınmak, Aynı rüzgâra yürümek, Aynı ayazı yemek, Bir tek damlayla sırılsıklam ıslanmak, Birlikte. Sen düşünce ben, Ben düşünce sen, Sarılıp kaldırmak. Sen, ben demeden, Ben de ben demeden, Biz diyebilmek.

06.06.2009.Sarıyer M Yaşar Kopuz

gerçektende herkes kendi aşkını yaşatmasını bilmeli...yoksa ne önemi var çöllerde gezmenin,dağları delmenin,bir elbise içinde yanmanın hepsi birer kopya olduktan sonra...Gerçek bir efsane yazmanız dileklerimle...tbr...syg...👍👍👍😙