Elde Var Umut
Kökün ucu topraktadır,
Toprağın gözü suda.
Salınıp gezer bulutlar,
Hep yağış olmasa da.
Dalların gövdeye tutunuşu,
Yaprakların sarması dalları,
Çiçeklerin döllenmesi meyva için,
Bir kökün ürünüdür ki
Bütünleşir acısıyla tatlısıyla.
Cılız bir ot gibiyse insan,
Bir ağaç kadar olamadığına yanabilir.
Gün olur, feleğe kahredebilir.
Düşündükçe, imrenebilir bir kuşun yuvasına...
Oysa,
Nereden gelip,
Nereye gideceğini görebilir,
Bir baksa bastığı toprağa.
Bilir ki
Toprak kara,
Ağaç yeşil,
Su berrak...
Ey yaşam, durma, ak !..
Kuruyunca izi kalır.
İki satır yazı kalır.
Çoğalır hep "elde var"lar,
Umut gerek insanlığa.
son derece doğru tesbitlerle bezenmiş güzel bir şiirdi.
uzun bir aradan sonra sayfanızda şiir okumak bir keyifti.
kutlarım Abidin bey incileriniz bol olsun hayırlı ramazanlar.
"Elde var umut"
Selamladım şiirinizi ve sizi Abidin Hocam,uzun çok uzun zaman sonra umutlu bir şiir..
Yaşamaya mecburuz bunun içinde umut hep olmalı ama gerçekleşir ama gerçekleşmez..
"Cılız bir ot gibiyse insan, Bir ağaç kadar olamadığına yanabilir. Gün olur, feleğe kahredebilir. Düşündükçe, imrenebilir bir kuşun yuvasına..."
Çok doğru👍
Yeniden merhaba..
Selam ve saygılar..