Eledin Üzdün Beni
Bir zerreydim elinde, küçüldükçe küçüldüm.
Dağlandı hücrelerim, taş üstüne döküldüm.
Beklemeden baharı, zemheride ekildim.
Eledin süzdün beni, kabtan kaba döküldüm.
Aşka bir fasılaydı, başlamadan verilen.
Huzur yoktu sinede, gergef olup gerilen.
Mazide tutukluydu,göz önüne serilen.
Eledin üzdün beni kabtan kaba döküldüm.
Derecesi kalmamış, aşk sende barışmıyor.
Dilinin söylediği, yüzüne,yakışmıyor.
Şeytan bile bırakmış, hiç sana karışmıyor.
Eledin süzdün beni kabtan kaba döküldüm.
İşlenmiş siciline, tanınıyor eşgalin.
Son kez rehin aldığın son defadır işgalin.
Tepeden tırnağına oyun senin meşkalin.
Eledin üzdün beni kabtan kaba döküldüm...
şlenmiş siciline, tanınıyor eşgalin. Son kez rehin aldığın son defadır işgalin. Tepeden tırnağına oyun senin meşkalin. Eledin üzdün beni kabtan kaba döküldüm...
konu güzel
şiir harika
tebrikler ayşe
Derecesi kalmamış, aşk sende barışmıyor. Dilinin söylediği, yüzüne,yakışmıyor. Şeytan bile bırakmış, hiç sana karışmıyor. Eledin süzdün beni kabtan kaba döküldüm.
bu güzel şiiri birkez daha okumaktan son derece menun oldum
sitemlerle harmanlanmış güzel bir şiirdi
tebrikler Ayşem ellerin dert görmesin.👍
Duygu yüklü çok güzel bir eserdi...😙 Yürek sesinize sağlık Sevgili Ayşe 👍👍👍 Sevgilerimle🙂
Hayat insanı kaptan kapa döker sevgili şair.Kaptan kaba dökülürken boşaldığı kabı doldurmaz.Sürekli azalır.Yüreğinize sağlık.Sevgiler.