Elveda Gözlerin

öfkesiz bakışların veda treninde yolcudur şimdi
yıldızların kayışında gözlerin koyudur şimdi


mum ışığıyla gün batımında
efsanevi notlar yazılır güneşin yapraklarına
kalem ağlıyordu not defterinde volta atarken
efsun gözler elveda bakışlarına süzülüyordu


duru bir şafağın ara sokaklarında
bir pankart açmış gözlerinin mavilikleri
heceler elveda kusuyor
alfabe tellerine hüzün dolanmış
yine ziyaretçi efkarlar konuk
gam kafilelerinde yolcudur yüreğim


bakışındaki elveda
yüreğimi öldürecek namlunun ucundaki mermi
ya öldür kalbimi
ya da bir kibrit çak yüreğimin sayfalarına