Emanet Laleler...

Düşlerin yar!!
Düşlerin düşerdi gecelerime
Elinden tutup umutlarımı yelken açardı
Melül bakan hüznümle....







Hazin bir sesin hercai vaktinde
İz sürerdik yılgınlığı yamalarda
Heybeye akıtırdık gizemli sözcükleri
Saçlarıma emanet laleler
Gülüşler düşmeden sus dokunurdu sessizce...









Gözlerim kaçardı
Sen düşünce...
Aynalarda derindim senli
Derindi ilgeçler...









Deniz tuzu yaktıkça hal hal erirdi
Bileklerimde ,sızlatmazdı sen kadar...




Sen düştükçe gözlerime
Boğulurdum mavide....










Senli koyaklardan fısıldardı rüzgâr
Fikrimin aşiyanı
Fikrimin aşikârı
Gün doğardı yüzüme
Filizlerim goncalarda...







Zülalin yüreği hiç saydığı semada
Üşengeçti yıldızlar
Kuyular kör
Uğultular koptukça sağırlaştı yazgılar
Dokundu yüreğe türküm
Kırmızı gül demet demet
Ben içlendim sen güldükçe...









Hangi vakit çalmıştı bilmem
Mutluluğu
Çırpınışım yürek ucunda şimdi
Tutsana...