Emekli

Emekliye ayrılınca gönlüm
yerleştim bir sahil kasabasına
öyle kocaman değil evim.
kurduğum emekli köşkümde
ben,sadece kendimleyim

şimdi sahili adımlıyorum akşamüstlerinde
akşam kızıllığında düşüyor geçmiş aklıma
bir de denize baktığımda...

sancılı gecelerim oluyor yine
arada sırada
bir tutam tütün basıp yarama
yeni mısralar doğuruyorum sabaha


sabahları taze ekmek için ,yürüyorum fırına
akşam soframda , balık roka...
emekli bir gönül ne ister ki daha?
onca yıl yıpranmışlığın ardından
şimdi dinginlik var bohçamda
can acıtmayan bir kızıl,akşamımda
ve gel gitinde boğulmadığım bir mavilik,
her an yanımda...