Eski Sevdalıklar

Eski yıllardaki sevdaları anlatırdı,
Sevdalık etmekti derdi,
Rahmetli annem,
Aşk demezdi hiç,

Görünce uzaktan severdik,
Ya da sesini duyduğumuzda,
Bir daha duymayı özlerdik derdi.

Atma türkü dedikleri, delikanlıların seslice,
Kızların sessizce söylemleri varmış.
Dağ yollarından giderken,
Ya da bahçe de çapa sallarken,
Ya da çoban kız iken derelerde.
Söyledikleri,
Duydukları.




Bağırarak söylermiş delikanlı;

Yar vuruldum vuruldum,
Senin keman kaşına,
Seni sevdim seveli,
Neler geldi başıma.

Kızlar cevaplarmış sessizce,
Yazarlarmış bir kağıda,
Cevap diye,
İletilecek söylemmiş delikanlıya.
Küçük kızın eline tutuşturulan.

Uşak öyle söyleme,
Duyacak seni babam,
Eğer çok seviyorsan,
Evlenmek olsun çaban.

Köy düğünlerinde gözler ararmış sevdasını,
Yasak bir bakış yakarmış,
Yataklara düşermiş çoban kız,
Delikanlı daha yüksek sesle,
Söylermiş türküsünü,
Sanırmış sevdası uzakta,
Bilemezmiş yatakta.

Kaç gün oldu görmedim,
Sevdam senin yüzünü,
Bu günde göremezsem,
Ölmüş sanırım seni.

Masal gibi aşklarmış yaşanılan,
Bazen mutlu sürermiş sevdalar,
Evlilik, çoluk çocuk.
Bazen acı bitermiş,
Sevenler kavuşmazmış.
O dağ yollarında söylenmiş,
Orda kalmış türküler.
Sevdalar eskidenmiş, mazi olmuş hep aşklar.

Söylenip durmuş orda, yıllarca dilden dile,
Son sevdanın türküsü;

Atma türkü atarım,
Yüreğini yakarım,
Eski çarıklarımı,
Boğazına takarım.




28.05.2009.İst.