Eylül

Eylül akşamlarının tutsağında
Sızlayan yüreğimin hüznüyle
Yalnızlığımadır gidişlerim...
Dokunmayın titremesin yaprağım / zaten
Hazanındayım ben sonbaharımın
Dalında kurumuş bir yaprağın
Son titreşimleri
Ha koptu...
Ha kopacak...

Yaprağım ayrılırken dalından
Ben ağlarken
Biliyorum kötü yüzler gülecek
Kal desen de faydasız
Kopmaya yüz tutmuş
Sararmış bir yaprak
Daha ne kadar dayanabilir ki kalmaya...

Dalım lal
Yaprağımsa sararmış hazanlarının tutsağında
Eylül vurmuş bir kez / ben çaresiz...
İliklerime kadar kurumuş tenimde, sevda yanığı
Titremelerimse, soğuk esintilerinin eseri
Dalından kopmak üzereyken ben
yok oluşlarımın son saniyeleri...
mutlu musun?

Bense teline zarar gelir diye
Okşamaktan bile korktuğum sen
İşte
Tüm zararı ziyanı da götürüyorum giderken
Gidişimle özgürsün
Hür artık Eylüller
Ben hasretinde baharı beklerken
Sen karakışın ayazında tutsak,
Boranlar fırtınalar esecek
Kar
Tipi
Fırtınalar
Üşütecek tenini / üşüyeceksin
Çünkü senin önün kış...


Sen!
Üşüyeceksin E Y L Ü L
Üşüyeceksin bensiz...


_Kardelen_

Şiirimi dünden inciler listesine alan, seçkiye layık bulan şiirkolik ekibine ve yorum katan, okuyan tüm gönül dostlarıma sonsuz teşekkürlerimle ve saygılarımla...
Varolunuz efendim...