Eylülde Seher Vakti

/Bak yine seher vakti
Toprak beni çağırıyor/

Odam serin
Odam sensiz



Kesilen uykuların
İplik sökümü sevdalara
Düş kurduğu
Yalancı şahitlerin
El pençe durduğu
Sayısız yaranın
Bir güz dönümü
İçimi ürpertilere boğduğu
Eylül seherindeyim..



Bilindik lafların
Lal dilden düşümü
Kaçıncı kez yüreğimin kanadığı
Meçhul artık.




Sancılarını kesmiyor artık yüreğimin
Attığım onlarca ağrı kesici!
İlaçlara bile bünyem alıştı
Bir yokluğunu kabullenemiyorum..
Tek merhem sensin
Ve bilincindeyken her şeyin
Nedendir bilememekteyim
Akıl sır erdirememekteyim
Sevmenin bu kadar zor olduğunun
Neden ileri geldiğini
Bulamamaktayım bir türlü..




Yüzünü dönüp gidişin ile
O saçlarını salıverip yele
Beni her bir teli ile
Yavaş yavaş boğduğunun
Farkında değilsin..



Yâda bahaneler üretip
Can yakmaktan zevk almaktasın
Ama sen adım kadar eminim ki
Böyle biri değilsin, olamazsın!




Narinliğinin altında
Taştan bir yürek taşıyamazsın
Anlamadığın şu ki
Gün gelecek ve ben artık olmayacağım
İlla gitmem mi gerek
Kıymetimin bilinmesi için
Anlayamıyorum!




Sadece sevdim!
Yetersiz kalıp da
Demek ki anlatamıyorum..


05:25

04*09*09

?Dört duvar arasında?