Fahişe Akşam

İlkbahar akşamı hava ılık
Susmuştuk
Konuşsak da, kerhen...
San ki unutmuştum ben
Ordan burdan laf ola
Öylesine torba dola kabilinden
Senin göğsünden çıkacaktı biliyorum
Sırasını bekler gibi cümleler
Sen sormadın ya
Ben de söylemiyordum
Ben söylemeli sen dinlemeliydin
Bembeyazdı serüven
Neden şimdi böyle
Karalara büründü birden

İlahi nidâ değildi susturan akşamdan
Hiç yenemediğim yufka yürekli vicdan
Susmuştuk
Üstüne bastık ihanetin
Durduk...
Sonra
İhanetimi toplayamadım yerlerden
Arasıra konuştuk
Üç günlük hamileydi zaman
Piç peydahlamıştı malum seherden

Çıkacak fırtınaya nefes topladı gece
Saplanan her acı kalıyordu öylece
Çekip çıkaracaktım teker teker hepsini
Sonra bir güzel silecektim
Kanayan yüreğini
Yapamadım olmadı
Dilimde dolandı durdu hecesi
Bir kaç kancık cümlenin
Ne kolaydı oysa
Ben kusabilsem sen bakmasan
Dinlesen ama hiç duymasan
Sadece iki cümleye mahkum
Akşam...

Bekleyip durdum...
Aşkından ve adımdan utanmadan
Riyalara boğuldum.
Sonra tufan gibi bir feryatla çınladı oda
Fahişe akşamdan
Gebe kalan sabaha
................

Yorulduum felek!.. Biraz molo...!