Faili Meçhul
oy zührem... oy yar bakışlım
bir eylül akşamında indiler yamaçlarıma
iki adam iki kızıl gölge
süzüldüler irem kuytularıma
sorma kimdiler
bulanıktı yüzleri seçemedim
dudaklarında kanlı gülüş
sis mi giyinmişti elleri
gözleri karanlığa soyunmuşken
nefesleri irin - tenleri kin
oy zührem... oy yar bakışlım
açtılar zifiri ağızlarını
katran kustular beyaz gülün üstüne
iki adam iki kızıl gölge
baştan ayağa ihanettiler
bulanıktı yüzleri seçemedim
hançer ışıdı belli belirsiz
gün vuruldu dağların ardında
şehlasında suların ay tutuldu
yitik bir yıldız kaydı ücrasında evrenin
ince bir ağıt saplandı akşamın göğsüne
oy zührem... oy yar bakışlım
şimdi kim söyler kınalı türkülerini kayaların
kim anlar dağların dilinden
çoban çeşmesine iner mi gelinler
gördün mü bak
kuşlar üşüştü yine kimliksiz cesetlere
bir dal kırıldı gövdesinden
ürperdi tenhasında yaralı menekşe
sahipsiz bir damla düştü toprağa
naçar bulutlardan
faili meçhul bir ah gibi
kapandı gece şiirin üstüne...
-ağlayan kim bilmez ki rüzgar-
19.Eylül.2011
Braunschweig
Sevgili Gamze Hanım, çok teşekkürler değerli yorumunuz için. Sevgi ve mutluluk hayatınızdan hiç eksik olmasın. Kocaman sevgilerimle...
tebrikler kaleminize kutlarim🙂
Nuriye Zeybek adı Edebiyat dünyasında çığ gibi büyüyor.
Ne mutlu bizlere ki "O bizim dostumuzdu" diyebileceğiz👍
Son şiirlerinde farklılıklar var.
Gittikçe büyüyor büyüyor büyüyor...
Özellikle müthiş imgeler aklımı aldı.
"Sis giymiş eller" v.s...
Çok güzel bir şiirdi.
Başarın daim olsun güzel kardeşim...
"oy zührem... oy yar bakışlım açtılar zifiri ağızlarını katran kustular beyaz gülün üstüne iki adam iki kızıl gölge baştan ayağa ihanettiler"
Şiirin içinde çırpınan Zühre,
Ve okuyana zehir zemberek üşüme..
🤐🤐
-ağlayan kim bilmez ki rüzgar- 🙂
çok güzeldi, sevgilerimle 🙂