Fecir Sancıları
Fecir vakti verip sancıyı valideye
Günahsızdım dünyaya geldiğimde,
Ezan saati yazılmışım fânîliğe
Bilmedim ağlamaya sebebim ne?,
Bilyelerimdi ilk canımı kanatan,
Kedilerimdi gizli bağrıma yatan.
Düşünmezdim güvercin kovalarken,
Anlamadım ağlamaya nedir iten?
Kolumdu ağaçtan düşüp çatlayan,
Topumdu komşu camlarını kıran.
Toydum güz damlarken savrulan.
Çözemedim ağlamaya kimdir neden?
Adaletimdi haksızlığa diren diyen,
Yüreğimdi kavgaya gönüllü giren.
Gençtim duvarlara aşk giydiren,
Bulamadım ağlamaya ne sevk eden?
Sevdaydı kolumdan çekipde tutan,
Anamdı ufkumdan içlenip korkan.
Yetişkindim hayata hırs toplayan,
Göremedim ağlamayı kimdi bilen?.
Ya bilemedim yaşamayı derinden,
Ya anlamıyorum hayatı kökünden,
Ya çözemedim kalbimin formülünü,
Ya da bulamıyorum gönül düşümü,
Kim bilir ?
Belki de algılayamıyorum bendeki beni.
Ama birimiz;
Ağlatıyor hayatı ya da hayat ağlatıyor bizi sessizliğimizden.
16/10/2010
işses dile gelmiş yine şair... hayır olsun👍👍👍👍👍
Haklısınız :)
Bir türlü öğretemedim şu kaleme sevinç yazdırmayı..
Bir şekilde hüzün denizinde buluyorum kendimi..
Teşekkür ederim kalptenn..
Sevgiler. 👍
Bülent Bey ; final kısmında yaptığınız sorgulama var ya ...hayran kaldım doğrusu o kadar kendimi buldum ki o dizelerde ...
ağlayabiliyorsanız hala ; hayatın tüm katılıklarına rağmen ... ümit var demektir hala ...ağlamak güçtür bana göre 🙂
sesinize de sağlık diyerek Duru Hanıma ktılıyorum 😌
şiir süper ama hüzünlü fakat her şeye rağmen hayat çok güzel derim:))
Bu sesi duyunca söze bile bakamıyorum...Harikaydı...Sesinize sağlık diyorum bu sebeple...