Firağ

Yollara düşen arabaların kayıp giden ışıkları gibi,
Kayboldun uzağımda,
Bütün sorularımı alıp sırtına gittin,
Dönmedin cevaplarınla bana....
Senden kalansa, sadece yanıtsızlık
Sana yine sevdam,
Derdi ise yine bana...
Okumuyorum artık yazdığım sayfaları,
Ve çoktan yırttım yarım kalanlarıda...
Karşıma her çıktığında, boynuma kuşak sarardım çaresiz...
Ferağ gibi aktı aşkım yüreğimden

Sen anlamadın...

Ardından,
Yine bana vurgun yapan sensizliğim,
Vede firağ kokusuna eklenen özlemlerim,

Duyuyormusun ?
Yalnızlık besteleri senin için çalıyor,
Bizden sonra

Gidişin,
Fırtınalar kopardı hasretinde,
Gözyaşlarım içime yağarken,
Denizler taştı yüreğimde,
Sele karıştı umutlarım,
Duygularımsa yine alabora...

Keşkelerin birleşip deprem gibi sarstı beynimi,
Keskin feryadım yüreğimin soğuk duvarına çarptı,

Rüzgara karışan,
Aşka dair söylediklerim yalazlanıp külünü savurdu yerinden...
Bir ben kaldım yerimde...
Birde savrulmayan sevdam,
Bir sevdaki alize gibi,
Esti geçti...
Gidişi gelişinden çabuk oldu,
Bitişi başlamasından kolay
Ben içime yağarım,
Gönlümün ufuklarında,
Varlığını bilip yokluğunu hissederim,
Seni ararım kokunla,en koyusunda yalnızlıkların
Bilki...
Yokluğunun en ahir anında bile seni bekleyen bir yürek var...


30.11.2009,