Firağ,ı/elem,dir /canan,dan Canın

seyran eylemişim derdi hanemde
kader ardasının izi var bende
nar ile yanmışım diyarı elde
bayramın kutlarım ah ile dilde

firağı elem dir canandan canın
lokmanı bulunmaz döşte yaranın
keyfe keder sebeb seferi halim
bensiz boyun büker eşim etfalim

dermanı kalmadı yorgun kadem,im
uzaktır yollarım kalmaz mecalim
rucu,ğa olsada hasret sebebim
inkar eder beni bende kaderim

kalksada ellerim gökteki arşa
duyulmaz yakarmam isyanım haşa
masumdur muradım ne olur duysa
benimde bu günüm bayramım olsa

sabır dedikleri kalmadı bende
mutluluk ben ile gitmez kefende
üç beş mesut vakit bedel bin ömre
düşmessin gözümün katra,sı cemre