Gaia(toprak Ana)!
Yedi kat derine inmiş kimsesiz kalan ruhum..
Karanlığın dibine vurmuş dokunuşlarım..
Küçük darbelerle sıyırmış tenimi..
Sonrada toprağıyla bulamış..toprak anamız..
Şefkatle sarmış ipeksi yapraklarını...
Gökyüzünün doruklarına uzanmış saçlarım
Yoklamış..yokmuşsun orada..!
Şaşırmış kahve tonu gözlerim..
Siyaha bürünmüş..hüzünlü bakışlarımla..
Açlıktan solan benzimle çalarken kapını..
Mütevazı tavrınla açmıştın..
Evin kerpiç..halıların çimen
Yatağını da samanla harmanlamıştın
Masalların hep içinde saklısın aslında
Kurabiyelerden pastalardan evler.
Ekmek kırıntılarıyla bulunan yollar..
Bazen de...
.. Gaia'lar vardır rüyalarımızda..
Kimilerine göre Tanrıça olsa da.Bana göre..
ToPrAk AnA...
gaia=toprak tanrıçası..
mitleri beğenmenize sevindim..yorumlarınız içinde coook teşekkür edrm..hüsyn bidakine beraber ekleris..=)
Melike hani beraber ekleyecektik şiirlerimizi neyse şiirin güzelliği unutturdu bana her şeyi🙂
kutlarım
Mit temasını çok severim gerçekten,güzel de işlenmiş ve yerli yerinde kullanılmış bana tebrik etmek düşer,kutlarım👍👍
Mitleri bilmen ve yerli yerinde kullanman hayranlık verici. Şiir anlamlı olduğunca da estetik. Şiir yolunda başarılar diliyorum. Sevgiler şair yüreğinize.
yok fazla yormadım..daha dinç..=)