Garip Akşamları

Gün yine salındı dağlar üstüne,
Yüreklere kasvet, hüzün sinecek.
Bürünürken kurtlar kuzu postuna,
Garibin omzuna korku binecek.
* * * * *
Yağmur tutmaz damı, kurumaz yaşlar,
Ocakta buz kesmiş tutuşmaz taşlar,
Ayazı gecenin iliğe işler,
Dalda tünmüş kuşlar gibi donacak.

* * * * *
Tutunduğu her dal çürüğe çıkar;
Üflediği yoğurt dilini yakar;
Kışlık diye bastı, tuzu da kokar,
Önü açık bahtı terse dönecek.
* * * * *
Yaşarken ışıklar son demlerini,
Yalnızlar çekecek elemlerini,
Tutan var mıdır ki matemlerini,
Adlarını ardın sıra anacak.
* * * * *
Dalar dalar gider uzak diyara,
Yarınlar umudu geceden kara,
Yâr diye sardığı yalnız cigara,
Ocakta od gibi o da sönecek.