Garipliğim
Önce;
dostlarım kırdı beni
yedim büyük darbenin ağırını
inkar etti
yıllarım emeğimi
sevdiğim canda döndü sırtını
meğerse;
boşunaymış hayal kurmak
belkide;
çok safmışım o azamanlar
nafile başımı taşdan taşa vurmak
haybiye geçti bunca yıllar
ne söylesem;
garibim işte
değilsin desede inanmam artık dostlar
kendi masumiyetimi yaşarım sessizce
size anlatmıyormu garipliğimi mısralar
dostluk;
kelam temelinden söküldü
sunulsada almaktan korkarım vallah
yüzüme darbelerin çizgileri atıldı
yalnız geldim yalnız gidiyorum billah
20.04.2010
unutulanşair rual
😥😥 en acısı da bu zaten...
sevgiler abloş👍👍👍👍
Yıllar hem bedenen hemde duygu olarak yıpratıyor hepimizi,Bizler yine de her koşulda mutlu olmaya bakalım.Selamlar, Saygılar..
Dünyaya analı babalı gelmek esatır ama yalnız gelindiği yerleşir belleklere. Yaşarken, kalabalık içinde yalnızlık çekilmesi de farklı dünya görüşünün yansımalarındandır. Gidecekken, yalnız gidileceğinin pekişmiş olması kaçınılmazdır artık. Oysa, garipliğin yaşam biçimi olması kader değildir. Nitekim, şiiriyle de sağalmıştır şair. Kutluyorum.
..hayatın dost yanını aramakla biteceği bilinmeli derim gideceği yere kadar ömrün bulunur mu bilinmez galiba iyiyi hissedebileceğin kadarıyla yetinmek en güzeli ve bana göre dostluk nefes almak mutluluk gibi anlık..teşekkürler nesibe hanım kaleminize düşündürdüklerinize ve şiire...
dostluk; kelam temelinden söküldü sunulsada almaktan korkarım vallah yüzüme darbelerin çizgileri atıldı yalnız geldim yalnız gidiyorum billah Hayatın çıkardığı bazı pürüzler vardır.Hayal kırıklıkları kolay kolay düzelmiyor.Yüreğinize sağlık.Sevgiler.😙😙😙😙😙