Gecenin Islak Öpücügü

duyumsuyorum belliki ruhu acı çeken bir bedenin haykırışlarını
anlıyorum yürekten süzülen yaşların ifade ettiklerini
hissediyorum sevgi dokunuşu, bir bakışı..
görüyorum evet görüyorum
duyulan en acı haykırış senin kadar hüzün dolu değil
kabulleniyorum benim ruhum daha uysal herkezden sıra dışı
onun için bakabiliyorum tüm acılara gülerek
çünkü acılarda mutluluklar gibi olgunlaştırır insanı bedeni.. ruhu..
tanımsal farklılıklar olsa bile bazen,
soyut bir kavram somut bir kavrama derin bir üstünlük sağlayabiliyor
söz konusu ruhlar ise eğer..
alışılagelmiş bir yaşamın sıradanlığından sıyrılıp
bakabiliyor insan o gözlerin ötesindekilere
anlam bulabiliyor insan sevdiğinin sıcaklığıyla
sözleriyle doğabiliyor
yağmur bulutunun ardından güneşin çıkageldiği gibi geceye..
ıslak bir öpücükle....

DİLEK ÇOBAN