Gecenin Senfonisi

Kapmış yıllanmış şarabı efkarın menziline
Sökmüş almış küflenmiş mahzenlerde
Dümensiz dünyaya rotalık pusulası
Dolumsuz kadehlerce içimlik meşreplerde


Zehr-i zıkkım soluyordu
Metruk kentin bulanık semaları
Hedere uğradı zalimane düşünceler
bıçak keskinliği sıratı türlü geçimliklere
Mintansız ayazlar yaşıyordu
Baharlık iz düşümler


Garip bir vapura
Son meteliğiyle yolcu oldu
Mezat sülüyetleri
Canı yok
Kanı yok
Saf iskelet sevda-i dilem
Adil yargıc kaleminde
Hükmüne eriyordu yol orucu sevkiyatları


Asude
Perçinliğe yazılıyordu püryanlıklar
Bir yosmanın belirsiz rahmine
Düşüyordu babasız cenin
Hükümranlığına tac giydiriyordu
Yok oluş inadına karanlık sonsuz hayat
Bir cinnetin son rutuşlarını
Veriyordu akılsız uyanıklar


Yanan yüreklere çöl iklimi hakim oluyordu
Kevser ırmağndan
Sakiler şerbet veriyordu
Biteviye inatla ayak diremeler
Ufka helezonik
Derin umutlar çiziyordu


Buzlu iliklerine
Çigan kemanları ilhama susamıştı
Şal deseni giysileriyle
Kadınlar raks ediyordu
Usulü erkan ritminde yazılıyordu son beste
Gecenin ahengine
Kutsanmış senfoni çalıyordu