Geceye Damga Vurur Gözlerin

Nasıl özlemişim seni bir bilsen,
Kar ile güneşin aşkı gibi özlemim,
İmkânsız bir vuslat gebe bu sevda,
Kulaklarımda çınlar sözlerin,
Düşünürken uykularımdan uyanınca,
Geceye damga vurur gözlerin.
Aşkla bakarsın bana...

Sanma unuttum seni,
Bana çektirdiklerini unuttum sanma,
Bir kartopuydun ilkin,
Düşünce dağların yanaklarına,
Çığ gibi büyüdün içimde sevdiğim,
Ah bir bilsen efkârımı,
Seni sevmenin şükründe içtim,
Sen biliyorsun gerçek acıyı,
Yokluğunda zikredildikçe ismin,
Bakışların alır zehrimi,
Geceye damga vurur gözlerin,
Yazarım unutturmamak için şiirini...

Hani sen gittin ya Eylül hüznünde,
Sabrımı zorluyordu sensizliğim içimde,
İçimde kaldın sen sevdiğim,
Gidişinin ardından unutuldun sana,
Her nefes alışımda içime seni çektim.
Nasıl ayakta kalırdım yoksa
Bil ki sen diye o nefesi vereceğim,
Ölümü düşünürken bir an,
Geceye damga vurur gözlerin,
Mutlu bir yaşamak düşer bakışlarından.

Sende biliyorsun kaderimsin,
Yıllar önce ismini dediğimsin.
Sen benim hüzün çiçeğimsin.
Biliyorsun değil mi sevgili,
Hangi kadın söyler misin?
Senin gibi delicesine sevildi.
Aşkımıza yakamoz düştü,
Duruldu sevdanın kudurmuş denizleri,
Bak bir cigara daha yaktım,
Senin yolunu aydınlattığım,
Mum alevinden,
Bir gemici daha öldürdüm,
İçimdeki denizlerin ortasında,
Sana varmaları engelliyor,
Vuslatı almıyor diye rotasına,
Ah hüzün çiçeğim,
Karanlıklarda düştün aklıma,
Geceye damga vurur gözlerin.
Yanağın değer yanağıma,
Unutulur üşümelerim.



Not: Seni hala seviyorum... Kar olsam da güneşim...