Geceye Düşen Çığlıklar

Prangalı insanlık
adaletin mahremiyet odasında
günleri lekeleyen
acılar bırakıyor..

Sancısı
aynı sancı
lekesi aynı leke

dün gibi aklımda
kara kaplı defterin yapraklarında saklanan
sureti gizli tanıklar
dilsiz şahitler
yitik sonbahar sabahları

parmaklıklar ardında
yasaklanmıştır
kan kusuğu yastıklarda

ölmek...

dudak kıvrımlarında
inzivaya çekilir
kimliksiz adaletin terazisi

aynı lehçeyle konuşur
ölümü gülerek karşılayanların
maviye sevdalıların
bir kareye ' çocuk gülüşlerini ' yerleştirenlerin ülkesinde
kar tanesi gibi düşer toprağa
kefenlerini taşıyan isimsiz ölüler

bu kentin yoksulluğu gibi
soluklanır boğazımda

sancısı
aynı sancı

acısı
aynı acı

gözlerimde
gecenin çığlıkları...


28 mart 2016 İzmir de...