Geceye Seranat

"Karanlıklara düşer bazen gözler, bir ışık ararsın bulamazsın..
Geceler devrilir üstüne, yıldızlardan medet umarsın
(Z.Uraz)



İçinde doğan güzellikler
Acılı ilenç duvarlarına çarptıkça
Baş edilmez köpük köpük
Dalgalarla boğuşmaktan
Biçare

İhtimal vuslatlar
Diziliyor boğazıma

Susuyorum yutkunup
Bağırtılara


Gece lacivert balkonuna astı
Medet yıldızları

Anlat dediler bir bir
Oyunbazlığın en alımlısıyla
Gözleri ışıldayarak

Kırk kulplu fincanlara
Hatır mıydı konulan köpüksüz
Sıvazlanıp sırtlarda
Ucu yanık
Türkü niyetine avutulan

Masal içre zamanın
Eskidiği aşikâr
Devrilirken gece güne

Lafontenin haksız
Biçtiği ömür bile
Yetmiyor kimseye

Ağustos böceği ötse de Eylül'de
Zaten öldürüyorlar
Adet yerini bulsun diye

Susuyorum gecelerde
Kimi yangın
Kimi uğrayıp bozguna
Çıkıp göğüme
Yağıyorum
Deli dolu
Bastırıp ellerimi sol yanıma
Kimseler görmeden
Serenat niyetine kırkikindilere

Kim yıldız kim gece
Karıştırıp bazen
Hüzün uykuları sayıp hiçe
Vurgun gibi dibe
Umarsız

Bir çağrı bir ses olup
Dökülürken üzerime
Ayaklanıyorum hırsla zamana

Yeni bebek duruşlarıyla

Geliyorumlar koşturuyor içimde
Her yeni parlayan
Medet umduğum yıldıza
Ve
Günler devriliyor

Geceler de güne