Geceye Sor Beni

Tüm diktatörlüğü ile hüzün,
Boyunduruğu altına almışken,
Gül çehreni,
Tecrit edilen gözlerin,
Veda ediyor bana umarsızca,
Bundan etkilenip,
Bir yıldız kayıyor göklerden o an,
Giz köşelerine yaşlarımı sakladığım,
En kör noktasına kadar üzerine,
Yas tuttuğum,
Kayıp ışık kaynağım.

Nefesinin bir hükmü kalmadı,
Pervasız kaderim üzerinde,
Zira nefes sahibi ile gitmek zorundaydı,
Ve gitti de,
Bin elemle,
Bin kederle,
Tek kadehle beni baş başa bırakıp,
Usulca çekip gitti,
Kör talih uzak olsun senden ama,
Tıpkı senin gibi.

Şimdi tek dayanağım,
Puslu maziye bakma cesaretini,
İçimde bulduğumda,
Düşman bellediğim yıllarca,
Cellat saydığım,
Koktuğum çekindiğim,
Esrarengiz gece ile imzaladığım,
Usumla mühürlediğim,
Barış anlaşması,
Artık ben senin yanında değil,
Hiç düşünmeden,
Tereddüt etmeden,
Sessizliğini paylaşan benimle,
Gecenin koynunda uyuyorum,
Üstümü zifiri ile örtüyorum.

Kendimi bir sokak lambası altında bulana dek,
Nefes almaz sanırdım ben geceyi,
Oysa ki yaşarmış gece,
Ama kuytularda,
Ama derinlerde,
Kah çıplak ayak bir çocuk,
Kah evsiz bir gariban gibi,
Ya da tıpkı avuçlardan kayan bir sevda misali.

Ciğerimin cayır cayır yanan,
Yağmur yetişir genelde imdadına,
Gelir dertleşiriz,
Anca öyle rahatlarım,
Yinede öğrendim rahata alışmamayı,
Çok sürmez,
Gece zebanilerinin saldırmaları.

Lakin korkmuyorum!!!
Ne kalbimi parçalamak isteyen,
Leş kargalarından,
Ne de,
Hasret damarımdan damlayıp,
Bir türlü bitmeyen sevdamın,
Tuzuna karışan kanı,
İçmek isteyen ama yarasalardan,
Korkmuyorum çünkü,
Hala duyuyorum,
Ben hariç birde hiçliğin duyduğu,
Anamın fısıltılarını.

Rüzgar tek çekincem,
Öyle kızgın oluyor ki bazen,
Öyle insafsız,
Sorma gitsin,
Üzerime salıyor bütün şiddetini,
Zerrelerime ayıracak sanki beni,
Yahu!!!
Ne düşmanlığımı gördü,
Bilmem ki.

Milat kabul ettikten sonra sensizliği,
Hayatım böyle işte yegane yaram,
Benliğim tek soru ile meşgul hep,
Neden gittin?
Dudaklarımdan eksik olmayan duam.

İnanmıyorsan şayet,
Geceye sor beni,
O anlatsın,
O anlatsın...