Gelincikli Peşkir

Ben bıraktığın yerde değilim
Sen yeminim değilsin.

Gün gelir solar ayın on dördü gül yüzün

Yandın sen!
Yandın alaz...



...



Tarihin tozlu sayfalarından
Fırlıyor kağnı arabaları katran yola
Bitmeden bir savaş başlıyor diğeri
Geçmişten geleceğe
Kurumadı güneşin alnında
Gelincikli terli peşkir
Çekiliyor göklere kara bayrak
Cürüm reşit


Emeğin çorak göyük sesi
Elif Elif diye yağıyor geceye kar
Üşüyorum...


İnliyor ruhum
Süngülerin ucunda
Vuruluyorum tekrar tekrar
Gözleri açılmamış sığırcık yavrusu
Taze baharlarda garipçe


Anadan doğma
Yüreğim beyaban
Ağyar akdiken
Başıbozuk terelelli
Devran dönmekte


Asıyorum darağacına
Bir seni bir beni
Sıçrıyor nurlu duvarlara kan
İnceden kalına sızı urgan
Uçurtmanın kuyruğu kopuk


Anamın göğsünden emerken süt
Ezeli mersiye yazıt
Gözyaşlarım dökülüyor seylâp âleme
Doyumsuz şiir...