Gelme Gusletmeden İhanetini

/Kirpiğimin ucuna bıraktınya kendini
Uykulara düşmüyor gözlerim
Gözlerime düştüğün kadar.../

Ellerimde tünüyor
Geceden kalma sabahlar
Sırtıma yıktığından beri ihanetini...


Kırgın sözlerim dudağımda kördüğüm
Lâl ağıtlarımdan
Çığ gibi düşüyorum

Susturdukça yüreğimi sana
Dinmeyen kederimin
elinde üşüyorum...

Kaderimin gözleri kör
Dili dönmüyor
Adınla anılan sözlerde ağlıyor efkâr
Bileti kesilmemiş seferinden yadigâr
Vedasız vedalarda
sızlıyor ayrılıklar

Sendeki ben kadar yalnızım şimdi
Oysa koca bir kent kadar
Sevmiştim seni...

Dem bu...Dem
İçimde yokluğun koparırken kıyametini
Bilme
Gözyaşımla ödettiğin
Aşkın kefaretini
Görme
Gönlümde açan kan çiçeklerini
Gelme
sakın gelme
Gusletmeden yâr ihanetini...

20,03,2011