Gidememki
Ne zamanki
Bir ayrılık esse rüzgarlar
Saçlarımın uçurum siyahından
Süzülse suskunluğun
İpeksi tedirginliği
Dalgalı maviden
Parçalı bulutlu griye
Boyanır bakışlarının hüzün tuvali...
Dayanamamki...
Dayanaksız yaşamışken ben kendimi
Sana nasıl dayanabilirim ki...
Gitmem...
Zira
Her gidişin öznesi gizlenir
Zamanın unutkan dimağına
Gitmem...
Senden gidersem kendime gelemem
Kimseye gelememki.
Sırıtkan yalnızlıklar bağlar gölgemin
Titrek ellerini
Teni tenimi giyer ayrılıkların
yol boyu dinlerim
baştan başa eylüle kesmiş bir yaprağın
hışırtılı sesini
gidememki...
sabrım
görmüş geçirmiş bir ağacın
hayata tanıklığı kadar sade
ve yine de müteşekkirim
üzerimden sorgusuz gelip geçen
mevsimlere
gidememki...
gitmek istediğim her yer sen
gittiğim her yer ben...
yanlızca
kaldığım yer biz olur
kaldığım yer bu ruh ve bu ten...
O sen sen o olduğunda Her ayrılıkta Dünyalar yıkılır başına Bir uzvunu koparsalar Yaşamaya alışırsında! Alışamazsın onsuz yaşamaya!
Çok güzel ve anlamlıydı dizeler. Tebrik eder, sevgiler, saygılar sunarım.
Elifciğim,şiiriniz hakettiği yerde candan kutluyorum. Beğenerek okudum.
gidilmiyor bazen elif... enteresan bir duygu o... güzeldi, tebrikler👍👍👍👍
gidememki...
gitmek istediğim her yer sen gittiğim her yer ben... yanlızca kaldığım yer biz olur kaldığım yer bu ruh ve bu ten...
ille de final dedim ben yine 👍
yerli yerinde bir finaldi bence
tebrikler şairem ilhamın bol olsun sevgiler.
çok hoş bir şiirdi değerli kardeşim,sevgilerimle..