Gidişin..

"sevdan kalbimin boşluklarına ot tıkadı bugün....üzgünüm.."

gidişin;
kalbimin tek atımlık çelmesiydi...
toy bedenimi yıkmaya yeten,
bir dolunay vakti gelip,
bir hazan vakti gittin....

oysa;
seninle konuşmak bir başlangıçtı nihayetinde,
esiyordu fırtına aşka küssem de sonbaharda....
yaşamın ödeşmeyi bekleyen son noktasıydın bende,
tutkum gri bulut olmuş,
hüzün seferleri sarıyordu kollarımı istemesem de....

sevgisizliğimin,
kaybedişimin,
buz gibi morluğu bedenimde.....
biliyor musun;
hayallerim terletmedi beni hiç,
senin sevişin kadar...
sulusepken ağlardım her sevişme ertesi...
sadece hürriyetime pusu kurmuş yıllar mıydı engel aşkıma?

belki de aşkı...belki de hayatı
tersten yaşamalıydı bu dünyada...
yaşlılıkla başlayıp ..çocuklukla biten..
acıyla başlayıp..mutlu sonla biten sevdalar...
ve say ki...böyle olsa;
müptelası olduğun hayat,
gayri meşru duyguların,
aşkı yaşarken ram oluşların,
minör kayboluşların,
ve koca bir majör soru?
nereden geldim? nereye gidiyorum?
kime masal anlatıyorum?
kekeme mi kaldı aşk dilimde?
gidişinle kızılca kıyametler kopar bedenimde...
gidişin körkütük sarhoşluk,
gidişin erken gelen acı
gidişin kanırtıp çıkartır canımın vidalarını..
gidişin haraç mezat yürekte...
ama illa ,
kan kırmızı...