Gidiyor musun

gidiyo rmusun diye sorma bana
gönderen sensin.
ne terk etmeyi istedim seni,
ne daha yaşayamadığımız bu aşkı toprağa gömmeyi.
senin kadar öfkeliyim bende
senin kadar endişeli

bir dokunuşunla bin kenti yıkacak güç verdin bana
ama inandıramadım seni.
sen,sorgularken beni kafanda
ben,gözlerinin içine bakıyordum kuşkuyla
bir tek sözün bağlardı beni sana,
oysa sen hep susmanın koynunda.

aşkın içine girdi mi bir kez kuşku,
teslim alır bedenleride .
sütten çıkmış ak kaşık değildim
ama yalanı sokmadım iki kişilik dünyamıza
o dünya ki bazen minicik bir odada
bazen kentin ortasında şekillenirdi
nasılda güzeldi...
zaten varsın diye herşey güzeldi ama
sen buna inanmadın.
ah bu sorular...

yaşamak varken sevdayı delice,
niye boğarız sorularla
nasıl ikna edebilirdim seni?
ben,aşk dedikçe sen dur dedin
ben,seninleyim dedikçe
sen,hayır dedin.
zaten az konuşan sen
olumsuz nekadar sözcük varsa
bulup çıkardın ortaya
bense hiç birşey diyemedim.