Gitmeden..

/ gidişin değil de, ayak izlerin acıtır beni. /




asılı durur kirpiklerimde öksüz çocuklar
öylesine mağrur
ölümüne vakur
görmesin diye hiç kimse
ağlamam


dalgakırana takılır a ş k
tam ıslanacakken sırılsıklam
dolacakken iliklerime kadar aşkla
elim yüzüm kum bulaşığı


loş bir mavinin kalbine gömdüm umudu
kimsesizdik ikimizde
merasimsiz oldu herşey
yine ağlayamadım
o ö l d ü..



gidişinle bitmişti ne varsa
sahi ne vardı ki?
çatlamış avuçlarımızda
bir s e n
bir b e n
bir de aslında hiç varolmamış
iki sevgili



yüzümde kırıldı sevinçler
telaşına düşmem artık yazılmış bir kaderi ezbere okurken
harf harf azalır
bir o kadar da çoğalırım


benden aldıkların sende kalsın
al benden senin olanı
git gidebildiğin kadar uzağa
nasılsa düşeceksin bir gün yollarıma
ayaz vuracak ruhuna
titrek ellerini bana her uzattığında
boşluğuma tutunacaksın



içimdeki ölümünle can bulurum
bahar düğünleri devşirir yüreğimi
kınası yakılır gittiğin yolların
avuç içimde izlerin
nereye gitsen
ahımın ardına düşer
seviştiğim her adamın gözlerinden sana bakarım



bilirim acır dudakların
ağlar tenin
kanarsın
başka kadınların kollarında
adını her andığımda
kelimeler düğümlenir boğazımda

gitmeden
gitme
git
...
..
.