Gitmeli mi?

gitmeli buralardan. gitmeli!
insanların sahte bakışlarından
duygulrımızı bastırmayacağımız
mas mavi çarşafın üstünde
tahta bir iskeleye gitmeli

deniz taşalamaya gitmeli
renkler cümbüşünden kurtulup
baktığın her yerde iki renk
mavi, yeşili görmeli.

denizin betonlar arasına
sıkıştırılmadığı yerlere gitmeli
kesintisiz gökyüzünü görmeye gitmali
küçük bi çantayla herşeyi unutarak


sabahın ilk ışıklarında hızla yola çıkmalı
derelerde durup suları
başından aşağı akıtmalı
ıslak ıslak esintiyi hissetmali

bi kaç lokma atışıracağın bi yer bulmalı
eskilerde bi hatçça ana vardı demeli


işte buldum nihayet!!
haçça ananın köy kahvaltısı
yılar sonra daha bi hoş gözüktü gözüme
hatçça ana hala yaşıyormudur bilinmez.....

ama hala eski kıvamında şu köy kahvaltısı
her şey aynı oturduğum ağaç dibi
tabağıma düşen yaprakları
tahta masa birazda teknolojiye ayak uydurmuş
gibi,düşünülmeli

kuş cıvıltılarıyla neşeli bi kaç saat'ten sonra
yola devam etmeli her şeyi tadında bırakmalı
bizi sollayan tuhaf usulca gülümseten
kamyon arkası yazıları okumalı

arada iki satır bişiler katıp...
bu yazı keşke böyle olsaymış demeli
plansızca kafanın estiyi han'ın çevresinde
birtur atıp mola vermeli

eksikilklerle dolu çantanı alıp
umarsızca elinde hancının verdiyi anahtarı
sallayarak odaya gitmeli gereksiz çantayı atıp
Cupp... yatağa atlamalı

hemen ardından denizin sesini duymalı
çocukluğun aklına gelmeli
anne ninnisi gibi gelir dalga sesler
işte tamda buymuş demeli


Evet evet gitmeli buralardan
Hiç düşünmeden...