Göç Yorgunu

Göç yorgunu çığlıklarımda, yedi iklimimde sen.
Bir kelebeksin omuzlarımda yük,
Ağırlığınca büyük.


Hala mı bendesin, bunca çıkmazlarımda mekik gibi.
Bırak,
Biraz da kendime döneyim.
Ben sana değil,
Artık,
Kendi kendimin değirmeniyim.

Ağlar üşümüşlüğüm gözlerinde,
Her damlada donarım.
Ben hapisken bakışların her zerresinde,
Sen kendini bile görmezsin ya,
Ona yanarım.

Bala mı üşüşür bal yapmayan arılar.

Ben seni biriktirdim aşk polenlerimle.
Ne dal bıraktım ne çiçek,
Seni topladım sırtımın her katmanına.
Hayır dayanamam bu kahıra,
Dayanamam,
Seni tatmalarına.

İhanetindesin bu aşkın.

Bana aitlerle bir bütünken sen.
Gidemezsin eyvallah sız.
Yarımı ayırmadan,
Benden,
Ve bedeninden.

Eğer gideceksen,
Buyur.
Yakın ol kendine, benden uzak.
Bunca yaşanmışlıklara siper olmasın aşk.
Ver bana ait olanları.
Kal kendi değerlerinle yalın ayak.

Şimdi güle güle.
Nasıl gideceksin bakalım,
Böyle çırıl çıplak.