Göçebe Sevdam

//Başımdan bir kova sevda döküldü
Islanmadım üşümedim yandım oy//
ABDURRAHİM KARAKOÇ


Yediveren gülüm
Mabedimin baş köşesi
Sevdam/kara düşüncem


İhtimal düşlerimin
Yegane tacı
Derdime çare/ ruhumun ılacı


Yersız vatanımın göçebe sevdası
Dağ yolumun vazgeçilmez nadir patikası


Söyle canparem çekincemen olmasın
Yüreğinden geçen aşksa eğer
Söyle bana yürek yarem
Aşk korkmamaya değer


Ardına düştüm diyarlık oldum sevdandan
Efkarım kaldı
Ağrının sarp zirvesinde
Kar/boran sardı
Tenimde üşüdü sevdan
Yudumladım aşkından yana ne varsa


Üşümsüz sevda otağım
Korkun olmasın yüreğimden


Yutkunarak içtim
Sevdanın demli çayından
Gün batarken gurup vakti
İshak paşa sarayının
Surlarına astım senlik yüreğimi
Vaz geçilmezimdin duraksız gızemınden


Bir öğlen vaktiydi
Soğuk iklim baş şehri
Karaköse dinleminde
Bıraktım/saldım sıla özlemini
Haykırdım ivedilikle
Köpüklü murat suyuna
____Seni çok sevdiğimi___


Nasır yüreğim
Haps etmiş senliği çıkarmamacasına
Hediyelik bir eşya
Cebin en dip köşesine saklı
Eskimiş/yıpranmış/sararmış
Siyah-beyaz fotograftı
Dinmez/umarsız sevda dileğim


Kars kalesinin burçlarına
haykırdım engin sana dair düşlerimi
Varılmaz/kavuşumsuz
Muştusuz yürek burukluğu
Çaresizce söylüyorum
Göçebe ikliminde
Seni çok ve umarsızca
Can pahasına sevdiğimi