Göğe Seninle
dağınıktı tutarlılığım bile
sahil kasabası huylu bir aşksılıktı
akşamları dost lodoslarla komşu
ben seni hep dokunmadan kaybettim
şiirlerimde bile uzaklığınla benimdin
betimleyemeden sesinin vücudunla uyumunu
kaybolan görüntülere karıştı sözcüklerin
yoksan yoksun göğe senin yerine de bakarım
bir daha çözülmem karşında acılarımla
mutfağımdı resimlerine ömür biçmek
acıkan sensen çocuk parklı sularıma
resimlerine kendimi biçerdim
ömür resim olurdu resim yalnızlık yankısı
anlardım ki
seni sevmek dışında kendi gibi olan
hiçbir şey yoktu
sen ve ben bile bir başkasıydık
sevmek yılkısında kaybederdim hep
çocukluğumun balkonlarını
oyuncak arabalarını
iplik makaralarını
tavana tutup da yürüdüğüm aynaları
kaybederdim
giderdin
papatyalar olmazdı o mevsimde
gidişine boş kalırdı ellerim
tek kahramanım sabah güneşi olurdu
küçüktü kent çocuklar dünyadan habersiz
aşk sanki iç anadolu olurdu
kıraç ve bozkır tenli
elma ve kiraz çiçekli
ama sensizden de öte
yollarına ve kışlarına
karlı ömür biçilmiş
ve şiirlerimde bile
uzaklığınla benimdin
güçlü bir kalemi var sayın İşcen'in
bu güzel şiiri için ,
tebrik teşekkür ve saygılar şaire👑👑👑
tebrikler... güzel şiirdi.
sevgiler.
Her şiiri birbirinden özel, güzel insan, dostum...
Sen zaten hep günümün şiiri ve şairiydin...
Teşekkür ediyorum paylaştığın güzel şiirlerin için.
Sevgimle...
yollarına ve kışlarına karlı ömür biçilmiş ve şiirlerimde bile uzaklığınla benimdin
Güzel bir final yalın sık bir anlatım,tebriklerim gelsin günün şiiri ve şairine...
An gelir çocukluğumuzun balkonlarından sarkar yüreğimiz.. --Sevmek yılkısında kaybederdim hep-- der şair Ne güzel hayat bulmuş duygular şiirde..
--aşk sanki iç anadolu olurdu kıraç ve bozkır tenli
Şiirin tadı ruhumda kalarak, çokça tebrikler bırakarak gitmeli şimdi..