Gölgesinde Yürürken

Hayat gölgesinde yürüdüğümüz ağaçlı bir yol gibidir.
Herşey yolunda ve güzeldir,
Serinlik eşliğinde devam eder ömür.
Gün gelir,
Yaprakları dökülür güneş ensemizi yakar,
Yüzümüzü kızartır kimi zamanda.
Ya da havanın kötü bir anında,
Yağan yağmurun eşliğinde,
Şimşektir çakan,
Altında bizimde olduğumuz ağaç,
Yerle birdir hayatamızı da beraberinde götüren.
Son nefes olur içimize çektiğimiz ya da çekemediğimiz an,
Gölgesinde yürürken bilinmez bizi ne tür acılar bekler.
Bir taş daha dikilmiştir kara toprağa,
Eksi birdir kalandan düşülen.