Gönül Çölüm

Hazan vurmuş yürek beyhude ömür
Hayatın en ıssız yollarındayım
Boynu bükük gönlüm rengimse kömür
Kabire girmeden kahırlardayım


Hülyalar aradım avunmak için
Günahın boynuma yar biçim biçim
Bir bilsen nasıldır şu sensiz içim
Vicdanın paslıymış yaranamadım


Günüm hep karanlık güneşim yasta
İblisler önüme tuzaklar kurmuş
Peş peşe yıkılan hayaller yasta
Gözümün ferine bezginlik vurmuş


Gölgeler yığıldı günler yığıldı
Rehbersiz gidilen yollar yığıldı
Ağyar eteşinden yükler yığıldı
Şu köhne canımı kaldıramadım


Benimle birlikte yar sende sürün
Aşk ile yan sende ateşe bürün
Saf tutunca iki yanında ölüm
Tek yatacağın yer şu gönül çölüm