Gönül Kuşum

Ey gönül kuşum,
Görüyorum ki,
Sende yok artık eski neşe.
.............................................
Kanadın kırık,
Boynun bükük,
Nereye varırsın böyle?
............................................
Sana gönül bağlarından haber veryim dedim.
Gönül bağların da viran olmuş,
Yıkılmış harabe olmuş,
Virane olmuş,
Mahvolmuş,
Serilmiş yere,
Bak şu kadere.
.......................................................
Sana gönül dağlarından da haber veryim dedim de,
Gönül dağların da alçalmış,
Alçaltıkça alçalmış,
İnmiş vurulmuş,
Vurulmuş yere,
Bak şu kadere.
.......................................................................
Bu yürek artık eski yürek değil.
Bu ruh ta artık eski ruh değil.
Gönül ise kırilgan.
......................................................................
Ey gönül kuşum,
Çık git gönlümden,
Çık git te,
Kon kırılgan yüreklere.
............ .........................................................
De ki,
Şairleri ağlatan yüreklere,
Şairler adına,
Dostlar adına,
Erenlerin adına,
Hakkımız külliyen haram sizlere.
...........................................................................
Bir şair ağlarsa,
Buna can mı dayanır?
Yıkılır dünyam,
Dağlar viran olur,
Denizler kurur,
Gökyüzü parçalanır,
Kahrolur haya,
Kahrolur dünya.
........................................................
Davacıym senden ey gönül!
Yarın Huzur-i Mahşerde ,
Hesap vermelisin meleklere.
Bu kadar günahla,
Nasıl gideceksin cennete?
...............................................
Ey! Kahpelerin kahpesi gönül kuşum.
Şairler ağlarken susarsın ha,
Var git bu bedenden gönül,
Zifiri katranların kaynadığı cehennemlere.

Hüseyin Turan/Trabzon