Gönül Yurdu

Gönül Yurdu

Gönül yurdum
Öyle geniş ki benim
Bedenimiz mabedimiz
Evreni evmenisi alabiliriz.
Ama nöbet beklerim
Sırtımızda dünya yükü
Hep kahır,hep sorumluluk
En başta insan olmalı
Hayvani her yön
Törpülenmeli hayatla.
Nazı,sazı,sözü çekmeli
Şakayı alıp götürmeli
Saatin kaçında
Kahkahalar tufan.
Acımda bağrı yanmalı
Sevincimde gülmeli.
Dişimle tırnağımla
Saçımın teliyle sevmeli.
Etimle, budumla ,odumla,
Değil elbet onurumla.
Sevdiğim kadarsevmeli
Saydığım kadar saymalı
Özlediğim kadar özlemeli
Fazlasında gözümüz yok ki.
Sık boğaz ettiğim kadar
Sık boğaz etmeli.
Aldığı kadar vermeli
Aldım verdim oynayan
İki küçük çocuk gibi.
Hilesiz ve mızıkçı olmadan
Oyunbozanlık yapmadan
Küsmeleri az buz.
Tülbentin kuruma zamanı.
Anların kıymetini kadrini
Bilebilmeli mesela.
Ve direnmeli hayata.

İçkiye sövgüye sığınmamalı.
Yarin kolundan başka
Kola girmesin.
Yarin elinden başka
El tutmasın.
Sıcaklığını soğutmasın.
Bir içten gülüş
Bir içten öpüş
Gözüme ,gönlüme pergel olur.
Döner döner durur.
Birimiz çapsak,
Öbürümüz yarıçap olmalı.
Gönlümüzün yurdunda
Başta ,padişahta o dur.
Dur ha dur.
Demokrasi istemez
Kağıt üstündelik
Kürek üstündelik
Aramayız,aranmayız.
Doyamadık,doyamayız
Oburluğumuz sevdacandır
Yoksa ne göbeğimiz
Gönlümüzde gönüllülüğünüz
Esas duruş
Rahat ola
Sabah ola
Hayrola .