Gör/ Duy/ Beni....1...
Ömrün en güzel çağında zemheri yazıyor takvim
Kar tanesiyim kristal, düşüyorum gör beni...
Çiğ damlası yaşlarım, Bahar yapraklarında
Hüzzam dolu sesimin tınısından duy beni...
Tellerimin içinde kalmamışken siyahlar
Aklaşmış özlemimin rüzgârında gör beni...
Hasret dokunuşları ıstıraba meyilli
Kırılmamış bir nihavent şarkısında duy beni...
Sorguların dem vurduğu gün batımlarında
Yakamozlar içinde çırpınanım gör beni....
Dikilmemiş ağrımın azabı közlendikçe
Susmuş dilimin türküsünden duy beni...
Ahirde ömrüme düşülen çeltiklerden
Kıyılmış onca düşün sızısında gör beni...
Dura kalmış ümidim yokuşsuz tenhalarda
Tarifsiz yolları arıyorum duy beni...
Sıska kalmış hülyamın acıkmışlığından
Lime lime eriyen kederimde gör beni...
Kilitli sandıklardan sırlarım döküldükçe
Sessiz çığlıklarımın sen'lisinden duy beni...
Gördüm...
Geldim...
Okudum...
Düşsel çağrılardı mısralardaki..
DUYAMADIM...
Duymalı en nihavendinden !
KUTLU/YORUM😌
👍maalesef bazen sesimizi duyuramıyoruz..En yakınımızdaki insana bile...Elinize sağlık. Sevgilerimle.😙
şiir mükemmel...ikilikler ustaca..tebrikler😙😙
İkili beyitlerle gerçekten emekli bir şiir.. Ustaca işlenmiş mısralar ...
Kutlarım ablacım..
Gör beni,duy beni ve nihayetinde dokun kalbime....👍👍👍
Harikaydı Hazalcım.Tebrikler