Gören Bahtiyar Sanır
Beni gören , bahtiyar sanır, halime aldanır
Şen hanelerde, serdarım sefada sanır
Yeryüzünü cennet yapsan neye nazir
Benden büyük cehennem-in izi mi kalır
Ateşlerde yürümeyi kolay sananlar aldanır
Ben yanmasamda ayaklarım yanmaya hazır
Cenneti tutmaz, yanan ellerim, cehenne-mi
Görsede gözlerim, pişmeye ateşte hazır-ım
Artık yanmayı Öğrendim öğreneli, Tutuşunca
Gönlümün bir ucu, cennetler yalançı kalır
Sırça saraylarda sultanı, sanmayın bahtiyar
Ateşten gömlektir Libası, işte böyle sayıklar
Tamamen amatörce......
Alıntı
__________________________________
Bir peri peyker mi var yanınca ağyār olmaya
Var mıdır bir gül ki ānın çevresi hār olmaya
Muhibbî (Kanunî Sultan Süleyman)
_______________________________
Aşkın şerarı ateşi ta bağrıma düştü,
Ahım işiden yandı deyu başıma üştü,
İmdadıma eşkim ile dide yetişti,
Hepsi kalıp acz dediler: 'eyvah',
Yansın ko dedim, sönmeye söndürmeye Allah!
Hz. Mevlânâ
yine sesinin rengi düşmüş şiire
çok güzeldi.
sevgiler.