gotik şiir

Yüreğim puslu labirentlerde kayboldu
Daha dün çayda çıra oynuyordu
Ona buna laf atıyordu
Zillere basıp kaçıyordu
Ne kadar mutlu, ne kadar haylazdı
Ne oldu da karardı

Karanlık sokakta
Karanlık bir kadın
Dilinde kabustan kalma uyku sayıklamaları

Çok karanlık çok
Ruhumun ışığı yok
ki
Gölgesine bile razıyım

Burada cehennem ateşleri yakılmış
Ölü insan eti kokuyor
Alevler sönmüş ama
Köz daha yakıcıdır
biliyorum

Şeytan imparatorluğunun elinde yüreğim
Terkedilmiş bir şato görünümünde
Heybetli ama çürümüş

Yanlızlığın anlaşıldığı an
bu an
Ötesi varmıdır..
Boşlukta sallanan şiir bu
Belki bir karabasan

Sevgili !
Güvenli bir mesafeden sev beni
Tehlike henüz geçmedi
Sonun kötü olacak
Belki de oldu bile..