Gözlerinden Seni İçir Bana

Bir cümlelik şiir içtim yokluğunda
Boğazıma takıldı son cümlem
Yutkunamadım...


Kendimi arıyordum sen nöbetlerinde
Elimde kalem
Namlusunda tek kelime
Şiir/sizim...


Kimliksizdim
Terk edilmiş bir şehir gibiydim
Kendimi arıyordum dilaltı çığlıklarımda...


Senin nöbetini tutarken gecede
Yokluktu şiirler, şarkılar ve gözlerin
Kısaca yokluktu hayat...


Durduramadım kalemimi
Kestim şiir damarımı
İsyan cümleler aktı geceme
Bir yanım bağırırken ben ölemem diye
Diğer yanım sessizdi, etkisizdi
Ve gözlerine yazıyordu son şiirini
Kimliksizdi...


Son bir isteğim senden
Gözlerinde yaşat beni...


Hep o şarkıyı çalmanı bekledim
Tutarken nöbetini
Mahur bestelere susamıştı yüreğim
Lakin
Ne çalacak besten vardı
Ne mırıldanacak bir şiir
Boş ver be şairem boş ver
Çoktan akıntısına aldı beni nehir...


Savruluyorum şimdi
Bir sana bir hayata
Kaybettim dalgalarda kendimi
Hafızam kayıp sana...


Şimdi beni çal
Sen nöbetlerimden
Çal beni gecelerden
Ve gözlerinden seni içir bana
Nöbetim bitti bu gece
Sarhoşum yine sana...



İki kelama lal oldu dillerim
Hadi sustur beni...