Gözümden Öpme

Aşk bir fedakarlık işiydi.
Beceremedik sevgili!
Ben çok sabretmiş tim, bende hapis olmana.
Sense uzaktan el sallamaya.
Kaybolma rüyalarda diye; uyumamıştım omzunda...
Vazgeçilmez kürkçü dükkanın olup;
Seni beklerdim oysa; camlarda, kapılarda.
Görmediğin bakışındım aynada.
Hiç bir zaman ciddiye almadığın, ummadığındım.
Bir kahve içişindim bu şehrin gerdanlığında
Birde uzun parlıament.
Bir düşeş, bir dubara...
Bir gösterge kadar değerim olmadı da.
Özlenmeyen, beklenmeyendim.
Yatağın boşluğuyla baş edemediğimdin.
Defalarca kanıma girip, öldüremediğim;
Sevmekten vazgeçemediğimdin
Yinede, ne yazsam da, kandıracağım yine
Özlemedim, beklemiyorum...





Gözümden öpme ayrılıktır derdin
Öpmedim ayrılmadık mı?