Gözyaşını Silmekten Yorgun Ellerinle
Ne zaman kanasa o yara 
Hep o kuyu dibine düşer dizlerim,
Rüzgar 
Zulüm serinliği iterken göğsüme
Ağrılı bir keder gelir durur yüreğimde,
Ama ışığa sancılıdır gece,
Ne zaman acı tükürsem tütünü,
Ne zaman düşsen aklıma,
Kalırım bir başıma
Ne zor bir bilmecedir yaşamak...
Gökyüzü bir ayna
Çakılıdır kentin üzerinde
Kırılır yağmur olur 
Saplanır bileklerime...
Bilmezsin ne zordur
Muhtaç ve yitik, 
Soğuk kalması bir bedenin
Ölüm beyazı kesilir ellerin, 
Düşer aklıma 
Anlatırken bizi
Sesin,
Yanağımda
Nefesin,
Ben böyle 
Kirli bir karanlığa sarılı vucudumla
Soluksuzken orta yerde,
Beklerim,
Başımda duman duman 
Hayal meyal gözlerin...
Sabah taze ekmek,
Cadede kuşkusuz yürümek,
Gökyüzünden öte hürriyettir
Seni sevmek...
Çek çıkar beni 
Al yanına,
Gözyaşını silmekten yorgun ellerinle...

Resul Türkay kardeşim soyadı gibi sayfasına mıhlamış dizelerini. Sökebilene aşk olsun...
duydu denizinin dibine dalmışsın abim
harika bir şiirolmuş
yüreğine kalemine sağlık
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍