Gül-den Adam

Bir güvercin olsam
pencerenden hiç ayrılmasam.
Mart kedileri gibi
aç susuz peşinden koşsam
yaralı bir sevda gibi.
Etrafında ki sessiz fırtına olup
bedenine çırparak vursam
ağlasan.
Gözyaşların olup
güllerini sulasam.
Gülün olup bir gün beni koparsan
dikenlerim batsa
acımı hissettirsem.
Pişmanlığın yüzüne vursa.
Beni koklayaıp
rengim solunca
atmadan
bana bakıp üzüntüden
kalbine bir hançer saplansa.
Efsünlü gözyaşların
üzerime yağsa
sırılsıklam olup mutluluklarla coşsam.
Dikenlerim pamuk olsa.
Yeni doğmuş bir bebek gibi
sevgine muhtaç olsam.
Sonra yapraklarımdan tutatarak
beni evine atsan.
Lise yıllarındaki kaçamaklarından biri olsam.
Cansız vücüdümu tekrar
hayata döndürmek için
önümde soyunsan.
Eski plaklarından
''Her Mevsim İçimdesin'' çalsa.
Cezbedici vücudun
ruhuma işlese.
Görülmez bir ufkun son damlalarını akıtsam.
Sonra hissetsen beni
Yorgun,mutsuz,şaşkın
geçen bir günün ardından
geceni benle süslesen.
Bir aşkın bütün ihtiraslarını
o 'an'a saklasak.
Dikenlerim sivrilse
o eski ihtişamına kavuşsa.
Beni sevgine boğsan.
Sevgin
iliklerime işlese.
Senden güç alsam.
Yavaş yavaş hikayemiz son bulsa.
Eşsiz rüyalara dalsak.
Romanlarda ki hayalleri gerçekleştirmeye gitsek.
Bu gece gülün olsam.
Seni mutlu eden adam olsam.
Gülden Adamın olsam.
Hissederek yaşasan beni
bir ömür boyu susayarak.
Beni de susatarak..