Gül Dostum

Gül dostum
İçinde kardelenler başkaldırsın
Her mevsim sen varsın diye uğrasın
Şehrin buz gibi beton yığınlarına
Kaldırımlara adımızı yazalım
Serserilik desin
İnce bıyıklı üstadlar.



Kalem alırken elimize
Gül dostum şiire
Sarkıt gözlerini yüreğinin penceresinden
Avuçlarını aç ateşleri topla
Kalbinden bir kırlangıç uçsun
Konsun ensesine yaşama bilincinin
Ve gül dostum
Aynalar bu sefer bizimdir.



Ne garip yolculuklar incitsin canını
Ne de hasret sarsın içindeki çocuk saflığını
Suya benze, içimdeki acıları alarak
Toprağa benze ellerime dokunarak
Yaprağa sarıl
Sarartmadan sonbaharı bu defa...



Eylül gelince dalgalanalım
Martılara dağıtalım denizin sesini
Koşalım mavinin çıldırtan nefesine
Gül dostum
Bir çocuk gibi yaşayalım
Nasılsa büyüyeceğiz
Birilerinin hediye gözyaşlarında...