Gül Kokusu..

bembeyaz bir defter,
yaprakları
biten sevdanın ardından
sararmadı...

benim defterim..

özlemlerin dayanılmaz anlarında
rastgele açtığım
herhangi bir sayfa.
farketmiyor zaten defterin
başı, sonu, ortası
sayfaların hepsi
aynısı.
sayfalar boş, kelimeler yok.
gizlenen
bir aşk var
kelimesiz yaşanan.

her sayfamda bir gül kurutmuşum
her gelişinde bana sunulan
güldeki aşk kokusunu
iki sayfa arasına kondurmuşum
aşkımın şahidi diye
her sayfama
mühür vurmuşum
dikenli dalında
kırmızı
pembe
sarı güllerin kokusunda
ben huzur bulmuşum.

açıyorum bir sayfa daha
her gül o günün hatırası.
ilk gül'ün kırmızı
son gül'ün
gülyüzlüne
sarıydı.
yinede,
sayfalar arasındaki güller
sahiplenmişler aşkımı.

seni andıkça
açacağım ben sayfalarımı
gül kokusunu duydukça
yaşatacağım ben aşkımı.

sen,
kapat benim sayfamı
bir daha açma.
gül yokki senin sayfamda.
kokusu da yok.

gül kokusu haram artık sana
aşkın günahken bana..