Gün Dönerken Geceye

Gün dönerken geceye
tutuştu meşaleler
can günahlarının yandı yerde.
Gün alazlandı,
geceye sarmalanan karanlığın
öfkeli düşlerinde.
Yalabık refik;
ışıl ışıl gözleriyle
kocaman bakışlarına dizdi
hain tümcelerini.
Elem sızdı pınarlardan
usul usul süzüldü...
Can hıraş tırmalayarak teni
Titretti can tellerini...