Güneş İs Kokuyor Sadece

kapat şimdi gözlerinin gaz lambalarını
üfle sönsün
güneş sönsün
bakkal Sabri'nin veresiye defteri
berber Halim'in makası
menekşeleri Asiye'nin omuzlarında
köşede yanakları alev alev çatı katı
üzeri yosma izmarit söndürülen
o koca deniz
üfle bir çırpıda sönsün

saçlarının yeşiline in
ez geçsin
böyle çimen çimen özlem kokusunu
kaldırımda yatan
evsiz barksız şiiri
yalıncak uykusuz karaltıyı
kapı gıcırtısını ki en çok onu seversin
ay eskizlerini yer çekimsiz sevişmelerle
ez geçsin

çocuklarla anlaşıp bir uçurtma as kendine
bilirsin, bilirsin ya
tüm ağaçlar elleri kelepçeli, tutuklu bu gece

ama farkındasın
sen değil güneş is kokuyor sadece

göğe takılı yalnızlık