Güneşe Ram Geceye Ahuzar

Gecenin hüznüydü sessizlik
Göz ucunda bir damla bin yıldız edasında



Üşüyen ay'a aldırmadan süveyda
Sızıdırıyor gün/ahı yorgun yüreğe



Sesler boğuluyor yol bulamayınca
Dua diliyor kör akıntılar
Güneşe ram geceye ahuzar




Hep bir adım beride umut
Gün batımı yıkarken özlemleri



Bulutların ince çisesinde bırakılır
Öteden kalma
Nasırlı ellerdeki sıcaklık
Çatlak sıvanmıyor hasretin iki hecesi




Tan vakitlerinde nefeslenirken hasret filizleri,
Geç kalınır hep gün doğumunda çiçeklenmeye




Susku düşer payımıza
Kısmetse yine yalnızlığa ithafen
Tesbihat çekilir papatya yaprağından
Gözlerini dikip umutla hasretin kesiştiği noktaya




Bir avuç camdan hayal furyasının içinde
Eğrilen gökkuşağının sönüp yanan renkleri




Nehirler kurak
Nergislerde sis perdesi



Çeteleşmiş yıldızlar
Yakamozlar firari



Lanetli siyahın koynunda güneş
Ana rahminde öfke


Gecenin koyusunda yanık bir kaval
Hece susar nefes ç/ağlar


Söz söyleyecek an'dır isyan karası
Mısra mısra denizler
Göç göç bulutlar üzerimize kapandıkça
Payımıza kalan kuru bir yaprak